باغ گیاه شناسی برلین | معرفی – تصاویر – تاریخچه

باغ گیاه شناسی برلین: انسان‌ها از گذشته‌های دور برای تامین مواد مورد نیاز خود به پرورش گیاهان و کاشت انواع آنها توجه ویژه‌ای داشته‌اند. لازم است بدانید که قدیمی‌ترین باغ گیاه شناسی دنیا در شهر برلین آلمان قرار دارد که آن را با عنوان باغ موزه گیاه شناسی برلین می‌شناسند.

طراحی و ساخت باغ موزه گیاه شناسی آلمان توسط معمار معروفی به نام « آدولف انگلر» و در سال 1897 آغاز شد که ساخت آن تا سال 1910 میلادی به طول انجامید. در این باغ موزه، بیش از 22.000 گونه گیاهی وجود دارد که همگی آن در زمینی به وسعت 43 هکتار پرورش داده می‌شوند. بازدید از باغ موزه گیاه شناسی برلین همواره مورد توجه علاقه مندان و دوستداران گل و گیاه در سراسر دنیا قرار گرفته است.

از این رو این باغ سالانه میزبان بازدید کنندگان زیادی از سراسر دنیا می‌باشد. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید اطلاعات بیشتری را درباره باغ موزه گیاه شناسی برلین، مانند تاریخ تاسیس باغ، مدت زمان ساخت، بخش‌های مختلف و همچنین رویدادها و فستیوال‌های سالانه در اختیار شما عزیزان قرار دهیم تا بتوانید قبل از سفر به برلین و بازدید از این نمایشگاه اطلاعات خوبی درباره بخش‌های مختلف آن داشته باشید و با دید بازتری از آن دیدن کنید.

با باغ موزه گیاه شناسی برلین بیشتر آشنا شوید

باغ گیاه شناسی برلین، یک باغ گیاه شناسی در پایتخت کشور آلمان، شهر برلین می‌باشد که از مساحتی به اندازه 43 هکتار و نزدیک به 22.000 گونه گیاه مختلف برخوردار می‌باشد. این بنا بین سال‌های 1897 تا 1910 و تحت هدایت معماری با عنوان «آدولف انگلر» ساخته شده است تا گیاهان عجیب و غریب از مستعمرات آلمان برگردانده شود. این باغ در محله‌ای به نام « Lichterfelde» از توابع بخش « Steglitz-Zehlendorf» واقع شده است. زمانی که این باغ تاسیس شد، بخشی از آن در منطقه داهلم قرار داشت، واقعیتی که هنوز هم به نام آن بازتاب یافته است. این قسمت از داهلم در سال 1938 بخشی از لیجرفیلد شد.

در کنار باغ گیاه شناسی برلین، یک موزه و یک کتابخانه علمی قرار دارد که به باغ وصل شده است. مجموعه باغ موزه گیاه شناسی برلین، شامل چندین ساختمان و خانه شیشه‌ای، مانند کاکتوس غرفه و غرفه ویکتوریا (که شامل مجموعه‌ای از ارکیده‌ها، گیاهان گوشتخوار و نیلوفر آبی غول پیکر ویکتوریا See Rosen است.) می‌باشد. مساحت گلخانه‌های شیشه‌ای 6000 متر مربع، مناطق روباز باغ که با توجه به مبنای جغرافیایی طبقه بندی شده‌اند، 13 هکتار و سنگ فرش باغ 14 هکتاری می‌باشد.

یکی از مهمترین و شناخته شده‌ترین بخش باغ موزه گیاه شناسی برلین، گلخانه بزرگ استوایی آن می‌باشد که در حال حاضر هیچ گلخانه‌ای در دنیا، به بزرگی این گلخانه وجود ندارد. گلخانه بزرگ استوایی باغ و موزه گیاه شناسی برلین از بدنه‌ای فلزی و با پوشش شیشه‌ای ساخته شده است که از 25 متر طول، 30 متر عرض و 60 متر زیربنا برخوردار می‌باشد. فضای داخلی این گلخانه همواره در دمای 30 درجه سانتیگراد و رطوبت بالایی نگه داشته می‌شود.

تاریخچه باغ موزه گیاه شناسی برلین

در سال 1573 و در زمان انتخاب جان جورج، نخستین مونتاژ قابل توجه گیاهان برای بزرگنمایی مجموعه ملی، به سرپرستی رئیس باغبان در باغ آشپزخانه کاخ شهر برلین، انجام شد. حتی اگر اصطلاح “باغ گیاه شناسی” در آن زمان وجود نداشته باشد، در واقع اولین مورد از این دست در برلین بود.

در سال 1679 در خیابان پوتسدام – به جای کلیست پارک کنونی – باغی تحت عنوان باغ هاپ قرار داشت، که به عنوان یک کارخانه آبجو انتخابات، به عنوان یک باغ میوه و آشپزخانه مورد استفاده قرار گرفت. کارل لودویگ ویلدنو به این نتیجه رسید که این باغ در سال 1809 به دانشگاه فردریک ویلیام برلین که در سراسر جهان به یک “باغ گیاه شناسی” شناخته شده و با شخصیت علمی تبدیل شده بود، اختصاص یابد. بین سال‌های 1819 و 1838 کاشف، گیاه‌شناس و شاعر «آدالبرت فون چمیسو» به عنوان نگهبان دوم گیاه دارویی در باغ گیاه شناسی فعالیت کرد.

اولین محرک‌ها برای جابجایی باغ گیاه شناسی در سال 1888 و با توجه به نیاز، برای گسترش بوته‌ها و برپایی یک باغ ظاهر شد. علاوه بر این، بسیاری از گلخانه‌های قدیمی به بازسازی احتیاج داشتند. همچنین به دلیل اینکه در این زمان، شهر برلین به شدن توسعه یافته بود، آلودگی‌های هوا باعث شد بر گیاهان اثر نامطلوبی گذاشته شود. همچنین، جنبه‌های مالی حرکت به سمت حاشیه شهر نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بود.

زمین و گیاهان باغ و موزه گیاه شناسی برلین

آدولف انگلر زمین‌های باغ را به عنوان یک باغ تزیینی و یا یک پارک گیاهی طراحی کرد. بیشترین قسمت از زمین‌ها توسط بخش جغرافیایی (9/12 هکتار) و برج (13.9 هکتار) پوشانده شده است. بخش جغرافیایی دقیقا در غرب مسیر اصلی واقع شده است و ایتالی شهر گارتن (باغ ایتالیایی)، که درست روبروی نمایشگاه خانه‌های سبز واقع شده است را احاطه کرده است. هدف این بود که قاره‌ها و زیستگاه‌های مختلف را تا حد ممکن به محیط طبیعی خود نزدیک کند.

منطقه شمال غربی باغ‌ها دارای بخشی از گیاهان بودند که به روش متفاوتی طبق تقسیم بندی آنها طبقه بندی می‌شدند. این بخش در سال 1945 توسط حملات هوایی، آتش توپخانه و درگیری بر روی زمین نابود شد. از آن زمان تاکنون در نسخه اصلاح شده بازسازی شده است.

رویداد‌ ها و فستیوال‌ های باغ موزه گیاه شناسی برلین

وقتی هوا در ماه ژانویه به شدت سرد می‌شود، باغ موزه گیاه شناسی برلین درهای خود را برای جشن گرفتن شب‌های گرمسیری باز می‌کند. در روزهای جمعه و شنبه، بازدید کنندگان می توانند از زمستان فرار کنند تا از موسیقی و کوکتل‌های زیر درختان نخل در گلخانه گرمسیری لذت ببرند. باغ گیاه شناسی در طول سال کنسرت‌ها و بازارهای زیادی را ارائه می دهد که از بین انها می‌توان به کنسرت‌های تابستانی، شب‌های گیاه شناسی، بازار چند ساله برلین و نمایش ارکیده که در رده بندی محبوبیت بازدید کنندگان قرار دارد، اشاره کرد.

برنامه‌ریزی‌ ها انجام شده در باغ موزه گیاه شناسی برلین برای خروج آب‌ های سرازیر شده

در باغ موزه گیاه شناسی برلین، نزدیک به 262 حوضچه آب ساخته شده است که هدف از طراحی آن، انتقال و تخلیه آب‌های سرریز شده می‌باشد. علاوه بر این، یک حوضچه بسیار بزرگ نیز در این باغ وجود دارد که دمای آن مشابه با دمای آب مرداب بوده که وجود آن باعث می‌شود دمای محیط مانند دمای مناطق گرمسیری، گرم شود تا گیاهان مردابی که برای رشد کردن به آب و هوای گرمسیری نیاز دارند، بتوانند به خوبی رشد کنند.

گیاهان آبزی باغ موزه‌ گیاه شناسی برلین

به همان اندازه‌ای که تامین گرما برای رشد گیاهان اهمیتی دارد، تامین آب شیرین کافی نیز حائز اهمیت می‌باشد. به همین منظور در باغ موزه گیاه شناسی برلین، 2 چشمه آب با عمق 50 متر، تاسیس شد که این آب حتی بدون تصفیه شدن، برای کشات باز، آب مناسبی بود.

برای تامین آب مورد نیاز این باغ، یک کارخانه آب با پمپ بخار ایجاد شد، که توسط ایستگاه گرمایش، از گرما تامین می‌شد. آب مستقیما به سیستم اصلی باغ و همچنین برج بزرگ 550 متر مربعی واقع در پشت هنرستان‌ها پمپ می‌شود. سیستم پمپاژ برای تولید روزانه 1000 متر مربع آب طراحی شده است. برای تامین آب ساختمان‌ها از ابتدا از سیستم عمومی استفاده می‌شد. در صورت نیاز سیستم عمومی می‌توانست به عنوان جایگزینی برای کارآیی آب مورد استفاده قرار گیرد. با گذشت زمان این فناوری به روز شد و امروز پمپ‌ها با برق کار می‌کنند، اما چاه عمیق هنوز شبکه‌های آبرسانی را تامین می‌کند.

کارخانه گرمایش باغ و موزه‌ گیاه شناسی در برلین

از آنجایی که گرمایش اضافی برای تنوع زیاد گیاهان با شرایط مختلف رشد بسیار حیاتی است، در کارخانه گرمایش باغ موزه گیاه شناسی برلین، نیازهای ویژه‌ای قرار داده شده است. با توجه به نیاز زیاد برای کشت و انرژی، یک کارخانه گرمایش مستقل با 3 کتری آب گرم و یک دیگ در باغ گیاه شناسی ساخته شد. میزان مصرف سالانه انرژی در این باغ، 8580 گیگا کالری است، که از آن، یک سوم برای گلخانه بزرگ گرمسیری استفاده می‌شود. نوسازی گلخانه بزرگ گرمسیری میزان مصرف انرژی را به میزان قابل توجهی کاهش داده است. به طوری که پس از کار نوسازی، میزان مصرف انرژی در مقایسه با سطوح قبلی تقریبا یک پنجم خواهد بود.

گورستان واقع در باغ موزه‌ گیاه شناسی برلین

از راه دسترسی در «Königin-Luise-Platz» یک قبرستان کوچک در سمت چپ مجموعه گلخانه وجود دارد که اول از همه فردریش آلتوف که در سال 1908 درگذشت، در این قبرستان تشییع شد. این خود آلتوف بود که در حد مدرس دانشگاه بود که توسعه مکان دانشگاه دلهم را به شکلی معتبر ارتقا داد و به درخواست خودش در باغ گیاه شناسی دفن شد. مقبره آلتوف در سال 1911 توسط هانس کراک برگ ساخته شد. به نظر می‌رسد کمی شبیه سارکوفاگا کلاسیک است که یک پایه شکل زنانه دلخراش در سنگ مرمر روی آن وجود دارد.

بعد از فردریش آلتوف، کاشف بزرگ و متصدی آفریقای جنوبی و باغ گیاه شناسی، «گئورگ شوویفونته» که در سال 1925 در گذشت در قبرستان واقع در باغ موزه گیاه شناسی برلین تشییع شد. مقبره سوم متعلق به آدولف انگلر است که در سال 1930 درگذشت. انگلر اولین مدیر باغ جدید گیاه شناسی بود. تاثیر وی در ساخت و ساز و ساختار آن هنوز هم ادامه دارد.

گیاهان واقع در باغ موزه گیاه شناسی برلین

گیاهانی که در باغ موزه گیاه شناسی برلین پرورش داده می‌شوند، به طور کلی شامل گیاهان سالانه همیشگی و گیاهان یکساله می‌باشد. علاوه بر این، در این باغ، هر گیاهی که در جهان، نادر است و یا اینکه در خطر نابودی قرار دارد، مانند گیاهان سردسیری، گیاهان مناطق استوایی، گیاهان مرطوب و گیاهان نواحی خشک نگهداری می‌شود.

ساعات کار باغ و موزه‌ گیاه شناسی در برلین

اگر در سفر به آلمان و شهر برلین، تصمیم گرفتید که از باغ موزه گیاه شناسی برلین بازدید کنید، باید بدانید که این باغ در روزهای دوشنبه تا یکشنبه از ساعت 9 صبح تا 7 غروب برای عموم باز می‌باشد. اگر بخواهیم به طور دقیق ساعات کار باغ و موزه را بیان کنیم باید بگوییم که ساعت کار باغ موزه گیاه شناسی برلین در روزهای دوشنبه تا یکشنبه از ساعت 9 صبح تا 7 غروب و ساعت کار باغ گیاه شناسی برلین در همین روزها و در ساعت 9 صبح تا 8 عصر می‌باشد.

از آنجایی که این باغ، یک باغ گیاه شناسی محسوب می‌شود، هر ساله تعداد زیادی از دانش‌آموزان، دانشجویان و پژوهشگرانی از سراسر دنیا برای آموزش و تحلیل و بررسی انواع گیاهان نادر و کمیاب، به باغ و موزه گیاه شناسی در برلین آورده می‌شوند.

بازدید از باغ و موزه گیاه شناسی در برلین به کمک تور برلین

همانطور که گفته شد، باغ موزه گیاه شناسی برلین، یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین باغ‌های گیاه شناسی در کل دنیا می‌باشد که در آن می‌توایند انواع گونه‌های گیاهی و به ویژه گونه‌هایی که در حال نابودی و انقراض هستند را مشاهده کنید. از آنجایی که در این باغ هر ساله نمایشگاه‌ها و فستیوال‌های زیادی برگزار می‌شود و یکی از بهترین مکان‌ها برای آموزش گیاه شناسی به دانش‌آموزان و دانشجویان علاقه‌مند به این رشته می‌باشد، تورهای زیادی برای بازدید از این نمایشگاه برگزار می‌شود که شما عزیزان می‌توانید با شرکت در یک تور نمایشگاه گیاه شناسی برلین از تمام بخش‌های این باغ گیاه شناسی معروف و بزرگ دیدن نمایید.

---

سوالات متداول باغ گیاه شناسی برلین

ویژگی های باغ گیاه شناسی برلین چیست؟

باغ گیاه شناسی برلین، یک باغ گیاه شناسی در پایتخت کشور آلمان، شهر برلین می‌باشد که از مساحتی به اندازه 43 هکتار و نزدیک به 22.000 گونه گیاه مختلف برخوردار می‌باشد.

فستیوال هایی در این باغ برگزار میشود، چه فستیوال هایی هستند؟

وقتی هوا در ماه ژانویه به شدت سرد می‌شود، باغ موزه گیاه شناسی برلین درهای خود را برای جشن گرفتن شب‌های گرمسیری باز می‌کند. در روزهای جمعه و شنبه، بازدید کنندگان می توانند از زمستان فرار کنند تا از موسیقی و کوکتل‌های زیر درختان نخل در گلخانه گرمسیری لذت ببرند.

در این باغ چه نوع گیاهانی وجود دارد؟

گیاهانی که در باغ موزه گیاه شناسی برلین پرورش داده می‌شوند، به طور کلی شامل گیاهان سالانه همیشگی و گیاهان یکساله می‌باشد. علاوه بر این، در این باغ، هر گیاهی که در جهان، نادر است و یا اینکه در خطر نابودی قرار دارد، مانند گیاهان سردسیری، گیاهان مناطق استوایی، گیاهان مرطوب و گیاهان نواحی خشک نگهداری می‌شود.